Omdat Christus mij kracht schenkt, schep ik vreugde in mijn zwakheid: in beledigingen, nood, vervolging en ellende. In mijn zwakheid ben ik sterk. (2 Korintiërs 12:10)
In deze Coronacrisis zijn we tegen verschillende dingen aangelopen en we hebben misschien wel dingen gedaan die we nooit van onszelf verwacht hadden. Als er één ding is wat ik geleerd heb van deze Coronacrisis, dan is het wel hoe belangrijk het is om je emoties te uiten en woorden te geven aan die emoties. Ik heb geleerd wat missen is. Echt missen. Met alles erop en eraan. Wat mis ik het geven van een hand of het geven én het krijgen van een knuffel, een arm om iemand heenslaan bij verdriet of juist een vreugdedansje maken bij goed nieuws. En ja daar horen ook emoties bij. Ik kan wel doen alsof alles koek en ei is, maar dat is nu eenmaal niet zo. Juist door die emoties toe te staan kan ik ook een ander helpen. In Japan hebben ze een kunstvorm die hierop gebaseerd is. Kintsugi. Het is een manier om kapot gevallen aardewerk te lijmen met goudlijm. Het gevolg ervan is dat de littekens duidelijk zichtbaar zijn in het aardewerk in plaats van dat ze zo onopvallend mogelijk worden weggewerkt. Daarin wordt kwetsbaarheid juist de kracht. En dán vind ik het helemaal niet erg om kwetsbaar te zijn. In die kwetsbaarheid ben ik sterk en volgens die Japanse kunst, ben ik dan ook nog eens een kunstwerk.
Wil je hier nu meer over weten of wil je hier eens over doorpraten, mail naar info@twr.nl
Wil je meer weten over leven met de God uit de Bijbel? Klik op deze link.
